Przejdź do zawartości

Wikipedia:Strona główna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czy wiesz…

Z nowych i ostatnio rozbudowanych artykułów w Wikipedii:

…do czego nie mogły służyć budowane przez Majów czultuny? (na zdjęciu wejście do jednego z nich)

…że U-134 podczas pierwszego patrolu zatopił własny statek?

gdzie w Warszawie można obejrzeć tynki wapienne kładzione na trzcinie?

…która Afrykanka jako pierwsza w nowożytnej historii objęła stanowisko głowy państwa?

…dlaczego wydarzenia z pierwszej sesji obrad salwadorskiego Zgromadzenia Ustawodawczego określono jako „zamach stanu”?

Rocznice

5 listopada: imieniny obchodzą m.in.: Dalemir, Filotea i Sławomir
Okrągłe, pięcioletnie rocznice:

Artykuł na medal

Łatwa cnotabrytyjski niemy dramat romantyczno-obyczajowy z 1928 roku w reżyserii Alfreda Hitchcocka i według scenariusza Eliota Stannarda, oparty na sztuce Easy Virtue pióra Noëla Cowarda z 1924 roku. W rolach głównych wystąpili Isabel Jeans oraz Robin Irvine. Akcja koncentruje się na Laricie Filton, której zatajona przeszłość staje się przeszkodą w stworzeniu stabilnego związku z wywodzącym się z wyższych sfer bogatym młodzieńcem Johnem Whittakerem. Film otrzymał w większości negatywne recenzje ze strony krytyków po premierze i był komercyjnym niepowodzeniem. Mieszane, choć bardziej przychylne opinie wyrażali po latach biografowie i historycy, zwracając uwagę m.in. na aspekty wizualne, techniczne umiejętności Hitchcocka oraz nowatorskie zastosowanie przezeń efektów specjalnych. Według Brytyjskiego Instytutu Filmowego pełna wersja Łatwej cnoty – trwająca 94 minuty – nie zachowała się do czasów współczesnych. Czytaj więcej…

Dobry artykuł

Jonasz – w wierzeniach ruchu świętych w dniach ostatnich jeden z nefickich uczniów powołanych przez Jezusa Chrystusa podczas jego wizyty na starożytnym kontynencie amerykańskim. Włączenie Jonasza do nefickiego kworum dwunastu nastąpiło wcześnie. Nauczał grupę Nefitów przekazując jej treść tak zwanego kazania w świątyni. Został ochrzczony przez swego ojca Nefiego, konfirmowany oraz otrzymał dar Ducha Świętego. Doznał przemienienia mającego być jedną z oznak posługi, do której został powołany pośród Nefitów. Działalność misyjną rozpoczął jeszcze w czasie pobytu Chrystusa na kontynencie amerykańskim, doczekał się w niej ogromnego sukcesu. Okoliczności jego śmierci są niepewne. Wraz z towarzyszami jest obiektem dyskusji mormońskich teologów. Jego status jako apostoła, kwestia przyjętego przezeń ponownego chrztu czy też bezpośredniej modlitwy do Chrystusa budzą szczególne zainteresowanie. Przewija się w publikacjach krytycznych wobec mormonizmu, wykorzystywany bywa też przez apologetów tej tradycji religijnej. Czytaj więcej…