Фрыц Эрпенбек

Фрыц Эрпенбек
ням.: Fritz Erpenbeck
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	6 красавіка 1897(1897-04-06)
Месца нараджэння	Майнц, Германская імперыя
Дата смерці	7 студзеня 1975(1975-01-07) (77 гадоў)
Месца смерці	Берлін, ГДР
Пахаванне	Даратэенштацкія могілкі[d]
Грамадзянства	ГДР
Жонка	Хеда Цынер
Дзеці	John Erpenbeck[d] і Джэні Эрпенбек
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік
Грамадская дзейнасць
Партыя	Сацыялістычная адзіная партыя Германіі
Член у	Нацыянальны камітэт «Свабодная Германія»[d]
Прэміі	Lessing-Preis der DDR[d] (1956)
Узнагароды	Ernst Moritz Arndt Medal[d] (1957)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Фрыц Эрпенбек (ням.: Fritz Erpenbeck, 6 красавіка 1897, Майнц — 7 студзеня 1975, Берлін) — нямецкі пісьменнік, публіцыст і акцёр.

Біяграфія

Эрпенбек вучыўся на слесара ў Оснабруку і браў урокі акцёрскага майстэрства. Удзельнічаў у Першай сусветнай вайне. З 1920 года выступаў на сцэне ў Тэатры Лесінга і ў Піскатора ў Берліне, а таксама спрабаваў сябе ў якасці рэжысёра і драматурга. У 1928 годзе ажаніўся з пісьменніцай Хеда Цынер.

У 1927 годзе ўступіў у Камуністычную партыю Германіі. З 1929 года займаўся журналісцкай дзейнасцю, у 1931—1933 гадах займаў пасаду галоўнага рэдактара сатырычнага часопіса «Чырвоны перац» (ням.: Roter Pfeffer).

У 1933 годзе эмігрыраваў у Прагу, у 1935 годзе разам з жонкай перабраўся ў СССР, дзе працаваў рэдактарам некалькіх выданняў. У 1936 годзе зняўся ў эпізадычнай ролі турэмнага наглядчыка ў фільме «Змагары». Уступіў у Нацыянальны камітэт «Свабодная Германія», працаваў намеснікам галоўнага рэдактара радыёстанцыі «Свабодная Германія». Увайшоў у групу Ульбрыхта.

У 1945 годзе Эрпенбек вярнуўся ў Германію, дзе ў 1946 годзе ўступіў у САПГ.

У 1946—1958 гадах займаў працу на пасадзе галоўнага рэдактара часопіса «Тэатр часу» (ням.: Theater der Zeit) і «Тэатральная служба» (ням.: Theaterdienst). Разам з Бруна Хеншэлем заснаваў выдавецтва Henschel Verlag.

З 1951 года кіраваў галоўным аддзелам выканальніцкага мастацтва і музыкі пры Савеце міністраў ГДР.

У 1959—1962 гадах займаў пасаду галоўнага драматурга тэатра Фольксбюне ў Берліне, затым займаўся літаратурнай дзейнасцю.

Магіла Эрпенбека знаходзіцца на Даратэенштацкіх могілках у Берліне. Імем Эрпенбека названа адна з вуліц у берлінскім раёне Панкаў.

Сям’я

• жонка — Хеда Эрпенбек-Цынер (1907—1994), нямецкая пісьменніца
  • сын — Ён Эрпенбек (нар. 1942), нямецкі фізік, філосаф і пісьменнік
    • унучка — Джэні Эрпенбек (нар. 1967), нямецкая пісьменніца і рэжысёр

Сачыненні

• Aber ich wollte nicht feige sein, апавяданне, 1932
• Musketier Peters, апавяданне, 1936
• Emigranten, раман, Масква, 1937
• Heimkehr, аповесць, 1939
• Deutsche Schicksale, апавяданні, 1939
• Kleines Mädel im großen Krieg, апавяданне, 1940
• Gründer, раман, Масква, 1941 (т. 1)
• Gründer, раман (т. 2-3), Берлін, 1945 і 1949
• Lebendiges Theater, сачыненні і літаратурная крытыка, 1949
• Wilhelm Pieck. Ein Leben Stimmungsbild, 1951
• M. Linzer (Hrsg.) Aus dem Theaterleben. Aufsätze und Kritiken, 1959
• Künstlerpension Boulanka, дэтэктыўны раман, Gelbe Reihe 1964, экранізаваны пад назвай «Пансіён «Буланка»
• Vorhang auf!, гістарычныя апавяданні, 1965
• Tödliche Bilanz, дэтэктыўны раман, 1965
• Aus dem Hinterhalt, дэтэктыўны раман, 1967
• Nadel im Heu, дэтэктыўны раман, 1968
• Der Fall Fatima, дэтэктыўны раман, 1969

Літаратура

• Fritz Erpenbeck. In: Richard Drews, Alfred Kantorowicz (Hg.), verboten und verbrannt. Deutsche Literatur — 12 Jahre unterdrückt, Berlin und München: Heinz Ullstein — Helmut Kindler Verlag, 1947, S. 37 f.
• Erpenbeck, Fritz // Wer war wer in der DDR? : ein biographisches Lexikon / Helmut Müller-Enbergs[вд] (Hg.). Unter Mitarb. von Olaf W. Reimann und Bernd-Rainer Barth. — Überab. und erw. Neuausg.. — Berlin: Links, 2000. — S. 192—193. — 1037 S. — ISBN 3-86153-201-8.