Naar inhoud springen

Parijs-Roubaix 2017

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Frankrijk Parijs-Roubaix 2017
115e editie
groep renners op de Kasseistrook van Cysoing naar Bourghelles in achtervolging op Daniel Oss met Greg Van Avermaet in derde positie
groep renners op de Kasseistrook van Cysoing naar Bourghelles in achtervolging op Daniel Oss met Greg Van Avermaet in derde positie
Datum 9 april 2017
Startplaats Compiègne
Finishplaats Roubaix
Totale afstand 257 km
Eindklassementen
Eerste Vlag van België Greg Van Avermaet
Tweede Vlag van Tsjechië Zdeněk Štybar
Derde Vlag van Nederland Sebastian Langeveld
Navigatie
← Parijs-Roubaix 2016  Parijs-Roubaix 2018 →
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De 115e editie van de wielerwedstrijd Parijs-Roubaix werd gehouden op 9 april 2017. De koers maakte deel uit van de UCI World Tour 2017.

Het parcours is met 257 km 4 km langer dan vorig jaar. Er zijn in 2017 29 kasseistroken opgenomen in het parcours. Sectoren 26 (Viesly naar Biastre) en 25 (Biastre naar Solesmes) waren deze editie nieuw opgenomen in het parcours.

Sector Kilometer Naam Lengte (km) Zwaarte
2997Troisvilles naar Inchy2,2* * *
28103,5Viesly naar Quiévy1,8* * *
27106Quiévy naar Saint-Python3,7* * * *
26112,5Viesly naar Briastre3,0* * *[1]
25116Briastre naar Solesmes0,8* *[1]
24124,5Vertain naar Saint-Martin-sur-Écaillon2,3* * *
23134,5Verchain-Maugré naar Quérénaing1,6* * *
22137,5Quérénaing naar Maing2,5* * *
21140,5Maing naar Monchaux-sur-Écaillon1,6* * *
20153,5Haveluy naar Wallers2,5* * * *
19161,5Trouée d'Arenberg2,4* * * * *
18168Wallers naar Hélesmes1,6* * *
17174,5Hornaing naar Wandignies3,7* * * *
16182Warlaing naar Brillon2,4* * *
15185,5Tilloy naar Sars-et-Rosières2,4* * * *
14192Beuvry-la-Forêt naar Orchies1,4* * *
13197Orchies1,7* * *
12203Auchy-lez-Orchies naar Bersée2,7* * * *
11208,5Mons-en-Pévèle3,0* * * * *
10214,5Mérignies naar Avelin0,7* *
9218Pont-Thibaut naar Ennevelin1,4* * *
8224Templeuve (Moulin-de-Vertain)0,5* *
7230,5Cysoing naar Bourghelles1,3* * * *
6233Bourghelles naar Wannehain1,1* * *
5237,5Camphin-en-Pévèle1,8* * * *
4240Carrefour de l'Arbre2,1* * * * *
3242,5Gruson1,1* *
2249Willems naar Hem1,4* *
1256Roubaix (Espace Charles Crupelandt)0,3*

Deelnemende ploegen

[bewerken | brontekst bewerken]
18 UCI World Tour-ploegen 7 wildcards
Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale Vlag van Zuid-Afrika Dimension Data Vlag van Australië Orica-Scott Vlag van Frankrijk Cofidis
Vlag van Kazachstan Astana Vlag van Frankrijk FDJ Vlag van België Quick-Step Floors Vlag van Frankrijk Delko Marseille Provence KTM
Vlag van Bahrein Bahrein-Merida PCT Vlag van Zwitserland Katjoesja Alpecin Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky Vlag van Frankrijk Direct Énergie
Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team Vlag van Nederland LottoNL-Jumbo Vlag van Duitsland Sunweb Vlag van Frankrijk Fortuneo-Vital Concept
Vlag van Duitsland BORA-hansgrohe Vlag van België Lotto Soudal Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo Vlag van Nederland Roompot-Nederlandse Loterij
Vlag van Verenigde Staten Cannondale-Drapac Vlag van Spanje Movistar Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates Vlag van België Sport Vlaanderen-Baloise
Vlag van België Wanty-Groupe Gobert

De wedstrijd had een tumultueus koersverloop. Na een vlucht in de vroege finale van Daniel Oss en Jelle Wallays splitste zich een achtervolgend groepje met enkele favorieten en specialisten zich af van een groep met onder anderen Tom Boonen. Toen Greg Van Avermaet op het Carrefour de l'Arbre aanzette, konden alleen Zdeněk Štybar en Sebastian Langeveld volgen. Zij hielden de vlucht tot in de laatste kilometer vol en reden gedrieën het vélodrome binnen, waarna het tempo daalde. In de laatste ronde konden Jasper Stuyven en Gianni Moscon nog aansluiten, maar zij kwamen niet verder dan een respectievelijke vierde en vijfde plaats. Greg Van Avermaet won de sprint, gevolgd door Zdeněk Štybar en Sebastian Langeveld.[2]

Deze editie stond vooraf vooral in het teken van het afscheid van Tom Boonen. De viervoudig winnaar had aangekondigd dat hij na deze editie zou stoppen met professioneel wielrennen.[3] De kasseispecialist kwam niet verder dan de dertiende plaats.

PlaatsNaamPloeg
Winnaar Vlag van België Greg Van AvermaetVlag van Verenigde Staten BMC Racing Team5u41'07"
2Vlag van Tsjechië Zdeněk ŠtybarVlag van België Quick-Step Floorsz.t.
3Vlag van Nederland Sebastian LangeveldVlag van Verenigde Staten Cannondale-Drapacz.t.
4Vlag van België Jasper StuyvenVlag van Verenigde Staten Trek-Segafredoz.t.
5Vlag van Italië Gianni MosconVlag van Verenigd Koninkrijk Team Skyz.t.
6Vlag van Frankrijk Arnaud DémareVlag van Frankrijk FDJ+ 12"
7Vlag van Duitsland André GreipelVlag van België Lotto Soudalz.t.
8Vlag van België Edward TheunsVlag van Verenigde Staten Trek-Segafredoz.t.
9Vlag van Frankrijk Adrien PetitVlag van Frankrijk Direct Énergiez.t.
10Vlag van Duitsland John DegenkolbVlag van Verenigde Staten Trek-Segafredoz.t.
11Vlag van Australië Mathew HaymanVlag van Australië Orica-Scottz.t.
12Vlag van Frankrijk Florian SénéchalVlag van Frankrijk Cofidisz.t.
13Vlag van België Tom BoonenVlag van België Quick-Step Floorsz.t.
14Vlag van Frankrijk Yoann OffredoVlag van België Wanty-Groupe Gobertz.t.
15Vlag van België Laurens De VreeseVlag van Kazachstan Astana Pro Teamz.t.
16Vlag van Duitsland Marcus BurghardtVlag van Duitsland BORA-hansgrohez.t.
17Vlag van België Piet AllegaertVlag van België Sport Vlaanderen-Baloisez.t.
18Vlag van België Nikolas MaesVlag van België Lotto Soudalz.t.
19Vlag van Frankrijk Sylvain ChavanelVlag van Frankrijk Direct Énergiez.t.
20Vlag van Nederland Dylan van BaarleVlag van Verenigde Staten Cannondale-Drapacz.t.
Zie de categorie Paris-Roubaix 2017 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Parijs-Roubaix_2017&oldid=68819974"