Join Inn
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Ash Ra Tempel | ||||
| Wydany |
10 kwietnia 1973 | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
grudzień 1972 | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
43:33 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent | ||||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
Join Inn – 4. album studyjny zespołu Ash Ra Tempel, wydany 10 kwietnia 1973 roku w Niemczech nakładem wytwórni Ohr[2] jako płyta winylowa[3], wznowiony w 1991 roku we Francji nakładem wytwórni Spalax jako CD[4].
Później kilkakrotnie wznawiany.
Album
[edytuj | edytuj kod]Historia i muzyka
[edytuj | edytuj kod]Powstaniu albumu Join Inn w 1972 roku towarzyszył zbieg okoliczności. Klaus Schulze, współzałożyciel Ash Ra Tempel, który już po pierwszym albumie, zatytułowanym nazwą zespołu zrezygnował z gry w nim, niespodziewanie powrócił na czwartym albumie jako perkusista i klawiszowiec. Tym razem jednak wystąpił jako „gość specjalny” u boku Manuela Göttschinga, Hartmuta Enkego i Rosi Müller, co pokazuje okładka albumu, na której Schulze został przedstawiony oddzielnie. Prze nagraniem albumu muzycy Ash Ra Tempel i Schulze spotkali się przypadkiem, aby nagrać muzykę do albumu Tarot Waltera Wegmüllera, po czym zdali sobie sprawę, że mają potencjał, aby wspólnie zrealizować album[5]. Materiał został zarejestrowany w grudniu, w Stommeln[2].
Album zawiera dwa utwory, reprezentujące dwa gatunki muzyczne, uprawiane przez zespół: krautrock i muzykę kosmiczną. 19-minutowy „Freak'n'roll” stanowi rodzaj improwizowanego jam session, w którym Schulze gra na perkusji, Enke realizuje ciężkie linie basowe, a Göttsching gra ostre riffy gitarowe. W 24-minutowym utworze „Jenseits” Schulze gra na Synthi A i na organach, tworząc senne drony i wzniosłe akordy. na tle których Göttsching improwizuje. Utwór uzupełnia podkład basowy, realizowany przez Enkego i delikatna narracja Rosi Müller[1].
Lista utworów
[edytuj | edytuj kod]
Płyta winylowa (1973)[edytuj | edytuj kod]Lista i informacje według źródła[3]: Seite 1
Seite 2
|
Płyta CD (1991)[edytuj | edytuj kod]Lista i informacje według źródła[4]:
|
Informacje
[edytuj | edytuj kod]- Hartmut Enke – gitara basowa
- Klaus Schulze – perkusja, organy, syntezator (Synthi A)
- Manuel Göttsching – gitara
- Rosi – wokal
- Dieter Dierks – inżynier dźwięku
- Rolf-Ulrich Kaiser – producent muzyczny
- Günter Gritzner – okładka
Opinie krytyków
[edytuj | edytuj kod]François Couture z AllMusic jest zdania, że „nie jest to Ash Ra Tempel w najlepszym wydaniu, ale nadal jest to świetne ćwiczenie z muzycznego śnienia późną nocą, które spodoba się fanom Tangerine Dream z okresu Phaedry nie zniekształcając jednocześnie tego aspektu twórczości grupy. W połączeniu te dwa utwory stanowią bardzo dobre wprowadzenie do pierwszych kilku lat działalności Ash Ra Tempel”[1].
W opinii Thoralfa Koßa z Musikreviews.de „rok 1972 był najbardziej twórczym rokiem w długiej historii zespołu Ash Ra Tempel. W tym roku powstały trzy albumy, z których ostatnim był Join Inn – całkowicie nieplanowany, ale ostatecznie będący arcydziełem wielkiej sztuki improwizacji, który prawdopodobnie należy do najbardziej niezwykłych i wyjątkowych zjawisk w historii muzyki niemieckiej i [którego] nie może zabraknąć w żadnej «księdze historii muzyki»! Join Inn, a zwłaszcza Ash Ra Tempel, są wzorem i przykładem tej epoki i muzyki, którą błędnie nazywa się krautrockiem”[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c François Couture: Join Inn – Ash Ra Tempel. AllMusic. [dostęp 2025-10-03]. (ang.).
- ↑ a b Ash Ra Tempel: Join Inn. klaus-schulze.com. [dostęp 2025-10-03]. (ang.).
- ↑ a b Ash Ra Tempel – Join Inn. Discogs. [dostęp 2025-10-03]. (ang.).
- ↑ a b Ash Ra Tempel – Join Inn. Discogs. [dostęp 2025-10-03]. (ang.).
- ↑ a b Thoralf Koß: Ash Ra Tempel: Join Inn (1972 / Remastert 2011) (Review). Musikreviews.de. [dostęp 2025-10-03]. (niem.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Join Inn na oficjalnej stronie Klausa Schulzego