Intermediate frequency

Tussenfrequentie (IF)

Een tussenfrequentie (Engels: intermediate frequency, afgekort IF) is een frequentie die ontstaat door het mengen van een inkomend radiosignaal met een vaste frequentie van een lokale oscillator. Het resultaat is doorgaans het verschil tussen beide frequenties (soms ook de som).

Het gebruik van een vaste tussenfrequentie maakt het mogelijk om versterking, filtering en afstemming stabieler en efficiënter uit te voeren dan direct op het oorspronkelijke hoge signaal. Zodra het signaal is teruggebracht naar de IF-waarde wordt demodulatie uitgevoerd of het signaal verder verwerkt.

Toepassingen

Tussenfrequenties worden toegepast in onder andere:

Voorbeeldwaarden

Veel gebruikte IF-waarden zijn onder meer:

circa 455 kHz voor AM-ontvangers
circa 10,7 MHz voor FM-ontvangers

Zie ook