Addax

Addax
Addax nasomaculatus Henri Marie Ducrotay de Blainville 1816
Instancia de taxon
Categoría taxonómica especie
Taxon superior Addax
Nome curto A. nasomaculatus
Características
Duración máxima de vida 28 AA
Período de xestación 8.75 MM
Tamaño da niñada 1
Conservación
Identificador UICN 512
Distribución
Dimensións
Masa 112.5 kg peso adulto macho 75 kg peso adulto femia 5 kg peso de nacemento
Clasificación taxonómica
Reino	Animalia
Filo	Chordata
Clase	Mammalia
Orde	Artiodactyla
Familia	Bovidae
Subfamilia	Hippotraginae
Xénero	Addax
Especie	A. nasomaculatus
Identificadores
ITIS	625175
OTT	989805
Fontes e ligazóns
Descrito pola fonte Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Q24328066 Encyclopædia Britannica 1911 Encyclopædia Britannica/Addax (en)
Wikidata G:Commons C:Commons

O addax (Addax nasomaculatus) é un antílope de extrema rareza que vive en múltiples zonas illadas do Sáhara. O addax mide arredor de 1 metro de altura e pesa 125 kg. É de cor branca, agás o seu peito, pescozo e testa que son predominantemente castaños, cunha zona branca sobre a ponte do nariz e outras arredor da boca. Os cornos anelados están presentes nos machos e femias, diferenciándose no tamaño: nos machos chegan aos 120 cm de longo e nas femias a 80 cm. A diferenza doutros antílopes carece de glándulas faciais e presenta unha gran dentamia rectangular, semellante á do gando.

Os addax viven en zonas desérticas, alimentándose da herba e follas dos arbustos que están adaptados ao deserto. Non beben, obtendo toda a humidade que precisan do que comen. É un animal nocturno, descansando durante o día en buratos que eles mesmos escarvan. Viven en rabaños de entre dous e vinte animais, femias e machos, cunha forte estrutura social baseada na idade, o macho máis vello conduce a grea, percorrendo grandes distancias na procura de alimento.

En grave perigo de extinción, en 1966 había 6.000, mentres en 1998 quedaban uns 200 individuos no Chad, Malí, Mauritania e Níxer, algún rabaño illado no sur de Libia, non hai evidencia da súa conservación máis ao norte. Está extinto en Alxeria, Exipto, Libia, o Sudán e o Sáhara Occidental. Foi reintroducido en Marrocos e Tunisia.