ព្រះយម

ព្រះយម
បដិមាព្រះយមរាជ (ស្ដេចគម្លង់) នៅសារមន្ទីរជាតិកម្ពុជា
Other names	ព្រះយម , យមរាជ , ធម៌រាជ
Abode	នរក
Parents	សូរ្យ (ឪពុក) សញ្ជន (ម្ដាយ
Children	សុនិតា (កូនស្រី) យុធិស្ថិរ (កូនប្រុស

ព្រះយម ( សំស្ក្រឹត यम , យម ) ត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថាជា កាល និង ធម៌រាជ គឺជាព្រះហិណ្ឌូនៃការស្លាប់និងយុត្តិធម៌ដែលទទួលខុសត្រូវចំពោះការកាន់កាប់នៃ ច្បាប់ និងការដាក់ទោសមនុស្សមានបាបនៅក្នុងលំនៅដ្ឋានរបស់ទ្រង់គឺ នរក ។ ទ្រង់ត្រូវបានសម្គាល់ជាញឹកញាប់ជាមួយ ធម៌ទេវ ដែលជាបុគ្គលិកលក្ខណៈនៃ ព្រះធម៌ ទោះបីជាអាទិទេពទាំងពីរមានប្រភពដើមនិងទេវកថាខុសគ្នា។

នៅក្នុងប្រពៃណី វេទ, ព្រះយម ត្រូវបានចាត់ទុកថាជាជីវិតរមែងស្លាប់ដំបូងគេដែលបានស្លាប់និង វិញ្ញាណ ផ្លូវទៅកាន់លំនៅឋានបរលោក; ជាលទ្ធផល គាត់បានក្លាយជាអ្នកគ្រប់គ្រងនៃការចាកចេញ។ តួនាទី លក្ខណៈ និងលំនៅរបស់ទ្រង់ត្រូវបានពន្យល់នៅក្នុងអត្ថបទដូចជា ឧបនិសទ រាមាយណៈ មហាភារត និង បុរណា ។

យម​ត្រូវ​បាន​គេ​ពណ៌នា​ថា​ជា​កូន​ភ្លោះ​របស់​ទេពធីតា យមី និង​ជា​កូន​របស់​ព្រះ សូរ្យ (ព្រះអាទិត្យ) (ក្នុង​ប្រពៃណី​មុន​ វិវស្វត ) និង សញ្ជន ។ ទ្រង់​វិនិច្ឆ័យ​ព្រលឹង​មនុស្ស​ស្លាប់ ហើយ​អាស្រ័យ​លើ​កម្ម​របស់​ខ្លួន ចាត់​គេ​ទៅ​កាន់​ឋាន​នៃ ​បិត្រិស (បុព្វការីជន) នរក ឬ​ទៅ​កើត​នៅ​ផែនដី។

យមគឺជាម្នាក់ក្នុងចំណោម លោកបាល (អាណាព្យាបាលនៃអាណាចក្រ) ដែលត្រូវបានតែងតាំងជាអ្នកការពារទិសខាងត្បូង។ ជារឿយៗគាត់ត្រូវបានគេពិពណ៌នាថាជាបុរសសម្បុរខ្មៅស្រអែម ជិះក្របី និងកាន់កន្ទេល ឬកន្ត្រៃដើម្បីចាប់យកព្រលឹង។

យមត្រូវ បានទទួលយកជាបន្តបន្ទាប់ ដោយ ពុទ្ធសាសនា ចិន ទីបេ កូរ៉េ និង ជប៉ុនទេវកថា ជាស្តេចនៃនរក។ នៅក្នុងវប្បធម៌សម័យទំនើប យមត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងយុទ្ធនាការសុវត្ថិភាពផ្សេងៗនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា។

រូបភាព

ក្នុងទេពនពគ្រោះ , រចនាបថឃ្លាំង