Перайсці да зместу

Філіп Агіён

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

 

Філіп Агіён
фр.: Philippe Aghion[1]
Дата нараджэння 17 жніўня 1956(1956-08-17)[2][1] (69 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Маці Gaby Aghion[d]
Род дзейнасці эканаміст, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера эканоміка, інавацыя і economic growth[d]
Месца працы
Навуковая ступень доктар філасофіі[8] (1987), Doctorat de troisième cycle[d][9] (1983) і магістр перадавых даследаванняў[d][4] (1981)
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Yves Balasko[d][10][9], Jerry Green[d][10][11] і Эрык Мэскін[11]
Член у
Прэміі
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Філіп Марыё Агіён[14] (фр.: Philippe Aghion; нар. 17 жніўня 1956(1956-08-17)[2][1], Парыж[3])[15] — французскі эканаміст, прафесар Каледж дэ Франс і INSEAD,[16] а таксама запрошаны прафесар Лонданскай школы эканомікі.[16][17] Да гэтага ён быў прафесарам Універсітэцкага каледжа Лондана (1996—2002), афіцыйным членам Нафілдскага каледжа ў Оксфардзе (1992—1996) і дацэнтам Масачусецкага тэхналагічнага інстытута (1987—1989). З 2002 па 2015 год ён быў прафесарам эканомікі ў Гарвардскім універсітэце.[18]

У 2025 годзе ён падзяліў палову Нобелеўскай прэміі па эканоміцы з Пітэрам Хаўітам «за тэорыю ўстойлівага росту праз творчае разбурэнне».[19]

Кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Агіён пачаў сваю акадэмічную кар’еру ў 1987 годзе, калі ён пачаў працаваць дацэнтам Масачусецкага тэхналагічнага інстытута.[20] У 1989 годзе ён вярнуўся ў Францыю і стаў даследчыкам у Французскім нацыянальным цэнтры навуковых даследаванняў (CNRS).[20] У 1990 годзе ён быў прызначаны намеснікам галоўнага эканаміста Еўрапейскага банка рэканструкцыі і развіцця (ЕБРР), [20] перш чым перайсці ў Нафілд-каледж Оксфарда, а затым ва Універсітэцкі каледж Лондана ў 1996 годзе.[20] У 2002 годзе ён вярнуўся ў Гарвард, дзе стаў прафесарам эканомікі імя Роберта К. Вагонера, і займаў гэтую пасаду да 2015 года, калі быў прызначаны прафесарам эканомікі ў Лонданскай школе эканомікі (LSE).[21][20]

Іншая дзейнасць

[правіць | правіць зыходнік]

Агіён быў абраны членам Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук у 2009 годзе[22] і з’яўляецца членам Выканаўчага і Наглядальнага камітэта (ESC) CERGE-EI.[23][24] Ён быў прэзідэнтам Еўрапейскай эканамічнай асацыяцыі ў 2017 годзе.[25] З 2018 года ён з’яўляецца рэдактарам часопіса Штогадовы агляд эканомікі  (англ.) (бел..[26]

Напярэдадні прэзідэнцкіх выбараў у Францыі ў 2012 годзе Агіён падпісаў зварот некалькіх эканамістаў у падтрымку кандыдата Франсуа Аланда.[27]

У 2016 годзе Генеральны сакратар Арганізацыі Аб’яднаных Нацый Пан Гі Мун прызначыў Агіёна ў экспертную групу, якая кансультуе Камісію высокага ўзроўню па пытаннях занятасці ў сферы аховы здароўя і эканамічнага росту, сустаршынямі якой былі прэзідэнты Францыі Франсуа Аланд і Паўднёвай Афрыкі Якаў Зума.[28] У 2021 годзе ён быў прызначаны ў Кансультатыўную групу высокага ўзроўню (HLAG) Сусветнага банка і Міжнароднага валютнага фонду па пытаннях устойлівага і інклюзіўнага аднаўлення і росту, сустаршынямі якой былі Мары Пангесту, Джэйла Пазарбазіёглу і Нікалас Стэрн.[29]

Іншая кансультацыйная дзейнасць ўключае:

  • Цэнтр эканамічных даследаванняў і паслядыпломнай адукацыі — Эканамічны інстытут (CERGE-EI), член Савета папячыцеляў[30]
  • Center de Recerca en Economia Internacional (CREI), Універсітэт Пумпеу Фабра (UPF), член Кансультатыўнага савета[31]

Палітычныя погляды

[правіць | правіць зыходнік]

Падчас прэзідэнцкіх выбараў у Францыі ў 2012 годзе ён падпісаў зварот эканамістаў у падтрымку кандыдата Франсуа Аланда, зыходзячы з «актуальнасці прапанаваных варыянтаў, у прыватнасці, у дачыненні да аднаўлення росту і занятасці».[32] У 2017 годзе ён выказаў падтрымку Эмануэлю Макрону.[33]

Ганаровыя званні і ўзнагароды

[правіць | правіць зыходнік]

Ганаровыя званні

[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароды

[правіць | правіць зыходнік]

У 2019 годзе Агіён і Пітэр Хаўіт атрымалі прэмію Фонду BBVA «Межы ведаў» па эканоміцы.[35] Ён і Хаўіт таксама былі ўзнагароджаны паловай Нобелеўскай прэміі па эканамічных навуках у 2025 годзе «за тэорыю ўстойлівага росту праз творчае разбурэнне», а другая палова дасталася Джоэлю Мокіру. [36]

Зноскі

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ а б в г Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  2. ↑ а б Deutsche Nationalbibliothek Record #124546706 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 28 красавіка 2014.
  3. ↑ а б Deutsche Nationalbibliothek Record #124546706 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 15 снежня 2014.
  4. ↑ а б в г д е ё ж з і к л м н о https://ens-paris-saclay.fr/lecole/alumni/portraits-dalumni/philippe-aghion Праверана 31 жніўня 2023.
  5. ↑ https://www.lse.ac.uk/economics/people/faculty/philippe-aghion Праверана 17 снежня 2020.
  6. ↑ Radio France — 1975.
  7. ↑ https://www.reseau-canope.fr/conseil-scientifique-de-leducation-nationale-site-officiel/decouvrir-le-csen/les-membres.html
  8. ↑ https://www.lse.ac.uk/economics/people/faculty/philippe-aghion Праверана 25 студзеня 2022.
  9. ↑ а б Agence bibliographique de l'enseignement supérieur (France) Système universitaire de documentation — Montpellier: ABES, 2001. Праверана 31 жніўня 2023.
  10. ↑ а б http://www.genealogy.ams.org/id.php?id=207268
  11. ↑ а б Матэматычная генеалогія — 1997.
  12. ↑ www.ae-info.org
  13. ↑ https://www.econometricsociety.org/society/organization-and-governance/fellows/current Праверана 6 красавіка 2023.
  14. ↑ а б Décret du 31 décembre 2012 portant promotion et nomination (фр.). Légifrance.
  15. ↑ Philippe Aghion. Nobel Prize.
  16. ↑ а б Philippe Aghion | Collège de France (англ.). www.college-de-france.fr (11 красавіка 2022). Праверана 17 кастрычніка 2025.
  17. ↑ Philippe Aghion (англ.). The London School of Economics and Political Science. Праверана 15 October 2025.
  18. ↑ Philippe Aghion, 12th Frontiers of Knowledge Award in Economics, Finance and Management (англ.). Premios Fronteras. Праверана 15 October 2025.
  19. ↑ Ahlander. Trio win Nobel economics prize for work on innovation, growth and 'creative destruction'. Reuters. Праверана 13 October 2025.
  20. ↑ а б в г д Wallet. Philippe Aghion : quelles études a suivi le nouveau prix Nobel d'économie ? (фр.). Le Figaro Etudiant (14 кастрычніка 2025). Праверана 15 October 2025.
  21. ↑ Philippe Aghion (англ.). The London School of Economics and Political Science. Праверана 13 October 2025.
  22. ↑ Eighteen faculty, affiliates named to 2009 class of AAAS Fellows. Harvard Gazette (20 красавіка 2009). Праверана 13 October 2025.
  23. ↑ CERGE-EI | Executive and Supervisory Committee | Governance Bodies | People. www.cerge-ei.cz.
  24. ↑ Book of Members, 1780–2010: Chapter A. American Academy of Arts and Sciences. Праверана 6 April 2011.
  25. ↑ Past Presidents | EEA.
  26. ↑ Annual Review of Economics, Planning Editorial Committee – Volume 10, 2018. Annual Reviews Directory. Праверана 15 September 2021.
  27. ↑ Nous, économistes, soutenons Hollande. Le Monde(фр.). 17 April 2012. Праверана 15 October 2025.
  28. ↑ High-Level Commission for Health Employment and Economic Growth: Expert Group (англ.). World Health Organization. Архівавана з першакрыніцы 28 May 2016. Праверана 15 October 2025.
  29. ↑ World Bank, IMF Launch High-Level Advisory Group on Sustainable and Inclusive Recovery and Growth (англ.). IMF. Праверана 15 October 2025.
  30. ↑ Board of Trustees Center for Economic Research and Graduate Education — Economics Institute .
  31. ↑ Advisory Board Centre de Recerca en Economia Internacional (CREI), Pompeu Fabra University (UPF).
  32. ↑ Nous, économistes, soutenons Hollande. Le Monde(фр.). 17 April 2012. Праверана 4 May 2012.
  33. ↑ Pourquoi nous soutenons Emmanuel Macron. lemonde.fr (12 красавіка 2017)..
  34. ↑ Décret du 19 mai 2018 portant promotion et nomination (фр.). Légifrance.
  35. ↑ 12th Edition Archives.
  36. ↑ The Prize in Economic Sciences 2025. The Royal Swedish Academy of Sciences (13 кастрычніка 2025).

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Філіп_Агіён&oldid=5048615"