Фарэрская мова
| Фарэрская мова | |
|---|---|
 | |
| Саманазва |
Føroyskt mál Føroyskt føroyskt[1] |
| Краіны | Данія |
| Афіцыйны статус | Фарэрскія астравы |
| Арганізацыя, якая рэгулюе | Faroese Language Board[d][2] |
| Агульная колькасць носьбітаў |
|
| Статус | уразлівая[d][4] |
| Класіфікацыя | |
| Катэгорыя | Мовы Еўразіі |
|
|
| Пісьменнасць | лацінскае пісьмо |
| Моўныя коды | |
| ДАСТ 7.75–97 | фар 735 |
| ISO 639-1 | fo |
| ISO 639-2 | fao |
| ISO 639-3 | fao |
| WALS | far |
| Atlas of the World’s Languages in Danger | 1027 |
| Ethnologue | fao |
| Linguasphere | 52-AAA-ab |
| IETF | fo |
| Glottolog | faro1244 |
 Вікіпедыя на гэтай мове | |
Фарэ́рская мова (føroyskt mál [ˈføːɹɪst ˈmɔaːl]) — паўночнагерманская мова, распаўсюджана на Фарэрскіх астравах, якія ўваходзяць у склад Даніі. На саміх Фарэрах пражывае 49 000 чалавек (перапіс 2009 года), для 98 % з якіх фарэрская з'яўляецца роднай мовай. Мае значную дыялектычную дыферэнцыяцыю (6 дыялектычных зон). Фанетычна блізкая да заходненарвежскіх дыялектаў, лексічна — да дацкай мовы. Фарэрскай мове ўласціва пэўная архаічнасць граматычнага ладу (багатая сістэма формаўтварэння імя і дзеяслова). Да пачатку 19 стагоддзя была беспісьмовай (функцыі пісьмовай выконвала дацкая мова). Да канца 18 стагоддзя адносяцца першыя запісы фарэрскіх народных балад, якія ствараліся ў 14-17 стагоддзях. У 1846 годзе В. У. Хамерсхаімб распрацаваў пісьменнасць для фарэрскай мовы на лацінскай аснове. З 1906 года выкладаецца ў школах.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16).
- ↑ https://github.com/unicode-org/cldr/blob/main/common/main/fo.xml
- ↑ http://malrad.fo/malnevndin/about.htm
- ↑ Ethnologue — 25, 19 — Dallas, Texas: SIL International, 1951. — ISSN 1946-9675
- ↑ UNESCO Atlas of the World's Languages in Danger Праверана 24 чэрвеня 2018.