Ізалейцын
| Ізалейцын | |
| Агульныя | |
|---|---|
| Скарачэнні | Глеі, Ile, I AUU,AUC,AUA |
| Хім. формула | HO2CCH(NH2)CH(CH3)CH2CH3 |
| Эмпірычная формула | C6H13O2N |
| Фізічныя ўласцівасці | |
| Малярная маса | 131,17 г/моль |
| Тэрмічныя ўласцівасці | |
| Класіфікацыя | |
| Рэг. нумар CAS | |
| PubChem | |
| Рэг. нумар EINECS | 200-798-2 |
| SMILES | |
| ChemSpider | |
Ізалейцын (скарочана Ile або I; 2-амінакіс-3-метылпентанавая кіслата) — аліфатычная α-амінакіслата, якая мае хімічную формулу HO2CCH(NH2)CH(CH3)CH2CH3 і ўваходзіць у склад усіх прыродных бялкоў. З'яўляецца незаменнай амінакіслатой, гэта азначае, што ізалейцын не можа сінтэзавацца ў арганізме чалавека і павінен паступаць у яго з ежай. Удзельнічае ў энергетычным абмене. Пры недастатковасці ферментаў, якія каталізуюць дэкарбаксілаванне ізалейцына, узнікае кетаацыдурыя.
Кодоны ізалейцын AUU, AUC і AUA.
Біясінтэз
[правіць | правіць зыходнік]Як і іншыя незаменныя амінакіслоты, ізалейцын не сінтэзуецца ў арганізмах жывёл, і павінен атрымоўвацца звонку, звычайна ў складзе бялкоў. У раслінах і мікраарганізмах ізалейцын сінтэзуецца з дапамогай некалькіх стадый, пачынаючы ад піравінаграднай кіслаты і α-кетабутырата; працэс каталізуецца шэрагам ферментаў.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Белэн, 1999. — 608 с.: іл. ISBN 985-11-0279-2
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Isoleucine and valine biosynthesis
- Computational Chemistry Wiki Архівавана 2 кастрычніка 2006.