SMS Elbing
| SMS Elbing | |
|---|---|
 | |
|
Instancia de
| |
| Persoas e organizacións | |
|
Operador/a
| |
| Produción | |
|
Fabricante
| |
| Características | |
|
Velocidade máxima
27.5 kn  | |
|
Tipo de embarcación
| |
|
Número do casco
894 | |
| Dimensións | |
| Lonxitude | 135,3 m |
| Manga | 13,6 m |
| Calado | 5,98 m |
| Datas e cronoloxía | |
|
Acontecementos
| |
|
Conflito
| |
| Localizacións | |
|
Lugar de creación
| |
|
País de rexistro
| |
| Wikidata | |
O SMS Elbing foi un cruceiro lixeiro pedido pola mariña rusa baixo o nome Admiral Nevelskoy ao estaleiro Schichau-Werke de Danzig en 1913. Tras o estoupido da Primeira Guerra Mundial, o barco foi confiscado en agosto de 1914 e botado o 21 de novembro dese ano como SMS Elbing. Tivo un barco irmán, o Pillau, líder da súa clase. O buque foi asignado á Hochseeflotte en setembro de 1915. Foi armado cunha batería principal de oito canóns SK L/45 de 150 mm e acadaba unha velocidade máxina de 27,5 nos (50,9 km/h).
O Elbing participou só en dúas grandes operacións durante a súa carreira. A primeira foi o bombardeo de Yarmouth e Lowestoft, acontecido en abril de 1916; alí enfrontouse brevemente á Harwich Force británica. Un mes despois participou na batalla de Xutlandia, onde logrou o primeiro impacto do enfrontamento. Loitou con dureza nos confusos combates nocturnos da batalla e pouco despois da medianoite foi embestido accidentalmente polo acoirazado Posen, abríndose un burato no casco do barco. As inundacións incapacitaron os motores e os xeradores eléctricos do buque, deixándoo inmobilizado e sen potencia. Ao redor das 02:00, un torpedeiro alemán recolleu á meirande parte da súa tripulación, e unha hora despois os homes restantes afundiron o barco; escaparon nunha barca de salvamento e posteriormente foron recollidos por un vapor neerlandés.